معنی لیس چال - جستجوی لغت در جدول جو

لیس چال

ریچار، لیچار، مربای دوشابی و آنچه از شیر و دوغ و ماست پزند، (برهان)

(لِ ءُ پُ)

دهی جزء دهستان دیلمان بخش سیاهکل شهرستان لاهیجان، واقع در 12000گزی جنوب دیلمان. کوهستانی و سردسیر. دارای 82 تن سکنه. آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات و بنشن. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

هلی چال

(هََ کُ)

دهی است ازبخش مرکزی شهرستان آمل که 225 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله، لبنیات، عسل و کاردستی زنان شال بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

ولیک چال

(وَ کِ)

دهی است از دهستان بنافت بخش دودانگۀ شهرستان ساری. سکنۀ آن 210 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

لیس باز

(خَ بَ)

لیس بازی کننده، که با لیس بازی کند

لغت نامه دهخدا

کیس کال

نوعی پرنده درامریکای مرکزی، پر او به رنگ سیاه پر طاوس و درخشان که به سرخی زند، (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

لیماچال

دهی جزء دهستان اشکور بالا بخش رودسر شهرستان لاهیجان، واقع در 41000گزی جنوب رودسر و 5000گزی جنوب خاوری سی پل، کوهستانی، معتدل و سردسیر، دارای 379 تن سکنه، آب آن از چشمه سار، محصول آنجا غلات، بنشن، لبنیات و عسل، شغل اهالی زراعت، گله داری، نجاری و آهنگری و صنایع دستی آنان شال بافی و راه آن مالروو صعب العبور است، اغلب اهالی در فصل زمستان برای کسب به گیلان میروند، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

سیه چال

(یَهْ)

گودالی تاریک که گناهکاران را در آن نگاهدارند. مؤلف غیاث اللغات نویسد: لفظ چال در اصل چاه بود، ها را به لام بدل کرده اند، چنانکه در جواهرالحروف. (غیاث) (از آنندراج) :
سیه چال و مرد اندر او بسته پای
به از فتنه از جای بردن بجای.
سعدی

لغت نامه دهخدا

بیس بال

(بِ)

نام بازیی است که با یک چوبدست و توپ مخصوص روی چمن انجام دهند و یکی از بازیهای ملی کشور ایالات متحدۀ امریکااست که در 1865 میلادی تنظیم گردید و در بعضی کشورهای دیگر نیز رایج است و میتوان آن را نوعی چوگان بازی شمرد و بین دو گروه 9 نفری انجام میگیرد و در اصل مأخوذ از بازیهای انگلیسی است. (دائره المعارف فارسی)

لغت نامه دهخدا

لیس باز

آنکه بالیس بازی کند

فرهنگ لغت هوشیار

لیچال

مربا (عموما)، مربایی که از دوشاب سازند (خصوصا)، آنچه که از شیر ودوغ و ماست پزند: یکی غرم بریان و نان از برش نمکدان لیچار گرد اندرش. (شا. لغ)، سخن ناروا و ناپسند که باشخاص گویند

فرهنگ لغت هوشیار